FLORET   

Pole trafienia :  tułów z podbrzuszem bez rąk  Trafienia : pchnięcia (nacisk na puntę przynajmniej równy masie broni - 500 g)  Obopólne trafienia : niepunktowane (zasada "uprzywilejowanej akcji") 

więcej 

 Linki :   heinz-soyer.pl  -  ratownictwo.com.pl  -  langaindustrial.pl  -  resqtec.pl  - 

sava.info.pl  -  vetter.pl  -  wodkan.eu  -  zumro.pl  -  dziembowska.pl  -  soyer.co 

PL  |  EN  |  DE 

SZABLA  

Pole trafienia :  tułów od pasa w górę, głowa i ramiona  Trafienia : cięcia i (rzadko) pchnięcia  Obopólne trafienia : niepunktowane (zasada "uprzywilejowanej akcji") 

więcej

SZPADA 

Pole trafienia :  całe ciało  Trafienia : pchnięcia (nacisk na puntę przynajmniej równy masie broni - 750 g)  Obopólne trafienia : punktowane 

więcej 

SZERMIERKA   

Szermierka to sztuka i praktyka władania bronią białą. Dawniej     sztuka     władania     bronią     białą     była     przede wszystkim      umiejętnością      użytkową,      przydatną      przy pojedynkach i działaniach wojennych. Ostatecznie   w   końcu   XIX   wieku   narodziła   się   szermierka sportowa,      która      zaadaptowała      zasady      do      tej      pory stosowane w ćwiczeniach i walkach na broń ostrą.   Dziś     oprócz     osób     uprawiających     szermierkę     sportową można   jeszcze   wyróżnić   osoby   zajmujące   się   uprawianiem szermierki      historycznej,      szermierki      orientalnej      oraz szermierki        artystycznej        czyli        sceniczno-pokazowej. Szermierka    sportowa    i    historyczna,    poza    historycznym rodowodem,    nie    mają    współcześnie    nic    wspólnego    ze sobą.    Szermierka    sportowa    pozostaje    dziś    o    ile    już    nie elitarną,   to   przynajmniej   bardzo   hermetyczną   dyscypliną, praktykowaną   przez   niewielki   krąg   osób.   Natomiast   ruch związany   z   szermierką   historyczną   ma   charakter   masowy, jest      w      znacznej      mierze      jednym      z      nurtów      kultury popularnej.   W     XX     wieku     teoretyk     szermierki     Zbigniew     Czajkowski sklasyfikował     formy     szermierki     według     następującego podziału: • szermierka użytkowa         - bojowa (bagnety, szabla bojowa, lanca)         - pojedynkowa (szpada, szabla) • szermierka   sceniczno-pokazowa   –   nurt   ten   ma   bogatą tradycję    w    wielu    kulturach,    przykładem    są    tańce    z bronią     podhalańskich     zbójników,     czy     środkowo- azjatyckie i kaukaskie tańce z szablami.         - sceniczna (teatr, operetka, film)                         -   pokazowa   (pokazy,   wyczyny   szermiercze,   sword   feats, walki en gala) • szermierka tradycyjno-narodowa         - szermierka japońska (iaijutsu, iaido, kendo)         - szermierka chińska         - szermierka koreańska i in. • szermierka    sportowa    –    wyczynowa    i    rekreacyjno- towarzyska (szabla, floret, szpada).   Szermierka    sportowa    jest    dyscypliną    olimpijską    (turnieje indywidualne   i   drużynowe)   od   1896   roku,   jedną   z   pięciu dyscyplin       sportowych       (obok       gimnastyki       sportowej, kolarstwa,   lekkoatletyki   i   pływania),   które   były   do   tej   pory rozgrywane      na      wszystkich      nowożytnych      igrzyskach olimpijskich.    Szermiercza    konkurencja    szpady    jest    także jedną z konkurencji w pięcioboju nowoczesnym.